مقایسه بی حسی موضعی همراه تسکین و آرام بخشی با بیهوشی ناحیه ای در رزکسیون پروستات از طریق پیشابراه

چکیده: مقدمه و هدف: به طور معمول رزکسیون ترانس یورترال پروستات تحت بی حسی نخاعی یا بیهوشی عمومی انجام می شود. یک روش جایگزین استفاده از تزریق داروهای بی حسی موضعی همراه تزریق داروهای آرام بخش جهت این عمل می باشد. هدف این مطالعه ارزیابی کارایی و عوارض بی حسی موضعی همراه با تزریق داروهای آرام بخش جهت انجام این عمل می باشد. مواد و روش ها :در این کارآزمایی بالینی آینده نگر که طی سال های1385 ـ 1384 در بیمارستان شهید لبافی نژاد تهران انجام شد، 60 بیمار با بزرگی خوش خیم پروستات که کاندید عمل جراحی رزکسیون ترانس یورترال پروستات بودند، به طور تصادفی به دو گروه 30 نفره تقسیم شدند. در گروه اول بی حسی نخاعی به روش استاندارد انجام شد. در گروه دوم 5 دقیقه قبل از شروع عمل 25 میلی گرم دیازپام همراه با 50 ـ 25 میلی گرم پتیدین داخل وریدی تزریق می شد. سپس 10 میلی لیتر ژل لیدوکائین 2 درصد در پیشابراهه تزریق و پوست ناحیه سوپراپوبیک با 2 میلی لیتر لیدوکائین 1 درصد بی حس و با استفاده از یک نیدل نفرستومی شماره 22 از محل بی حس شده وارد و با هدایت انگشت20ـ10 میلی لیتر لیدوکائین 1 درصد در سطح سروزی جلوی رکتوم و اطراف رأس پروستات تزریق شد. برای بـــی حسی عصب پشتی آلت 10 ـ 5 میلی لیتر لیدوکائین 1 درصد در قاعده آلت و زیر استخوان پوبیس تزریق و سپس در کلیه بیماران عمل به روش استاندارد انجام شد. در صورت عدم ایجاد بی حسی مناسب یا عدم تحمل بیمار روش بیهوشی مناسب انجام می شد. شدت درد حین و بعد از عمل با معیار سنجش بصری درد اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های آماری مجذور کای، فیشر و مان ویتنی تحلیل گردید. یافته ها: متوسط اندازه پروستات در گروه با بی حسی موضعی 25 گرم (دامنه 50 ـ10) و در گروه با بی حسی نخاعی 5/27 گرم (دامنه 50 ـ10) بود. در گروه با بی حسی موضعی 25 بیمار(3/83 درصد) فاقد درد یا درد خفیف داشتند و 5 بیمار( 7/16 درصد) درد متوسط تا شدید را گزارش کردند. در گروه با بی حسی نخاعی دو نوع شدت درد بالا به ترتیب در 26 و 4 بیمار (7/86 و 3/13 درصد) گزارش شد. درد غیر قابل تحمل در گروه 1 و2 به ترتیب در 7 و4 بیمار (3/23 و 3/13 درصد) مشاهده شد. 3 بیمار در گروه با بی حسی نخاعی (وجود درد و نارضایتی) و 5 بیمار در گروه با بی حسی موضعی(3 نفر درد شدید و 2 نفر عدم رضایت) نیاز به بیهوشی عمومی یا استفاده از سایر داروها مانند کتامین داشتند. دو بیمار در گروه نخاعی بعد از عمل سردرد متوسط داشتند و از نظر سایر یافته ها تفاوت قابل ملاحظه ای با هم نداشتند. نتیجه گیری: بی حسی موضعی همراه با تزریق داروهای آرام بخش و مسکن یک روش مناسب، کارا و ایمن جهت انجام رزکسیون ترانس یورترال پروستات در بیماران دارای پروستات با وزن کمتر از 50 گرم میباشد. واژه های کلیدی :پروستات، رزکسیون درون پیشابراه، بی حسی موضعی